به گزارش ماین نیوز، آنچه درحالحاضر کشور به آن نیاز دارد این است که طرحهای اکتشافی در حوزههای مختلف بهویژه در معادن سنگآهن افزایش پیدا کند تا بدین وسیله امکان مطالعه دقیق روی ذخایر قطعی کشور افزایش یابد.
سیدمحمد فاطمیان، مدیرکل دفتر صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت میگوید: درحالحاضر در کشور سنگآهن با عیار بالا و ذخایر قطعی شناخته شده کمی وجود دارد که در اینباره باید طرحهای اکتشافی و زمینشناسی تکمیل شود.
وی میافزاید: همچنین باید با اکتشافات گسترده و مطالعات دقیق ذخایر قطعی سنگآهن شناسایی شود زیرا قیمت تمام شده محصولات و مواد معدنی هر روز در حال تغییر است بنابراین باید تا جایی که امکان دارد قیمت تمام شده محصولات را کاهش داد.
وی درباره نقش انرژی در قیمت تمام شده محصولات معدنی خاطرنشان میکند: در بحث انرژی باید این را بپذیریم که انرژی روزی باید از حالت یارانهای خارج شود و واحدهای اقتصادی بتوانند شرایط خود را براساس شاخصهای رقابتی دنیا تغییر دهند.
قیمت کنسانتره تضمینی شوددرحالحاضر در کنسانترهسازیها مازاد تولید وجود دارد اما با به بهرهبرداری رسیدن واحدهای گندلهسازی در این زمینه تعادل بیشتری به وجود میآید و شرایط مساعدتر میشود.
مهرداد اکبریان، عضو هیاتمدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگآهن ایران درباره وضعیت عرضه و تقاضای سنگآهن میگوید: جامعه سنگآهن در ۵ سال گذشته به واسطه تشویقهایی که هم از سمت بازار خارجی و بینالمللی و بازار داخلی داشت و از سوی دیگر شرایط برای توسعه معادن مهیا بود از رشد خوبی برخوردار شد و سرمایهگذاریهای کلانی هم در این زمینه انجام شد.
وی میافزاید: تولید سنگآهن کشور در سالهای اخیر از ۲۷ میلیون تن به ۵۶ میلیون تن رسید ولی بعد از این اتفاق یکباره قیمتهای جهانی سقوط کرد به همین دلیل دیگر امکان فروش محصولات با قیمتهای قبلی وجود نداشت درحالی که قیمت تمام شده محصولات در معادن زیاد بود و بسیاری از معادن در معرض تعطیلی و رکود قرار گرفته بودند.
اکبریان درباره تولید کنسانتره خاطرنشان میکند: درحالحاضر در کنسانتره مازاد تولید وجود دارد چراکه با افت قیمت سنگآهن امکان صادرات وجود ندارد از طرفی وقتی کنسانتره تولید میشود و به مصرفکنندگان داخلی و به افرادی که تولیدکننده شمش هستند فروخته میشود آنها هم به خاطر مشکلات موجود با قیمت کمتری محصول را خریداری میکنند به همین دلیل تولید کنسانتره در چنین شرایطی به صرفه نبود و واحدهایی کنسانترهسازی نمیدانستند با تولیدات خود چکار کنند.
وی تصریح میکند: چند سال پیش در طرحی دولت کنسانتره را با قیمت تضمینی ۲۰۰ هزار تومان در تن خریداری میکرد اما این طرح لغو و قیمت کنسانتره دوباره آزاد شد وحدود ۷۰ هزار تومان قیمت این محصول کاهش پیدا کرد. پایین آمدن قیمت موجب شد واحدهای کنسانترهسازی دچار رکود و ضرر شوند.
اکبریان میافزاید: این قانون اگر دوباره عملیاتی شود و دولت کنسانتره را به قیمت تضمینی خریداری کند، همچنین عوارض صادرات کنسانتره هم به صفر برسد شرایط تغییر کرده و بهتر خواهد شد زیرا این محصول در ایران مشتری ندارد و برای صادرات به سایر کشورها هم نباید عوارضی برای آن در نظر گرفته شود. درحالحاضر قیمت کنسانتره در هر تن در بندر عباس ۵۰ دلار خریداری میشود.
وی درباره آلودگیهای زیستمحیطی کنسانترهسازی بیان میکند: در صنعت همیشه حاشیه آلودگی زیستمحیطی وجود داشته ولی راهکارهایی در اینباره باید در نظر گرفته شود ازجمله اینکه میتوان کارخانه کنسانترهسازی را در جایی ایجاد کرد که کمترین ضرر را به محیطزیست برساند همچنین میتوان از یکسری فیلترها در این زمینه استفاده کرد.
اکبریان تصریح میکند: نمیتوان گفت کارخانه کنسانترهسازی به محیطزیست ضرر وارد میکند بلکه باید با راهحلهای اصولی و منطقی میزان آلاینده آن را تا حد زیادی کاهش داد.
وی خاطرنشان میکند: همیشه میان معدن و محیطزیست بحثهای زیادی وجود دارد اما باید به این نکته توجه کرد که معدنداری در دنیا یک نوع بیشتر نیست یعنی معادن هم جنبه سودآوری دارند و هم تخریب ایجاد میکنند ولی در تمام دنیا معادنی که بیش از سودآوری ضرر میرسانند به آغاز کار نمیکنند ولی آنهایی که نفع بیشتری برای کشورها دارند به چه عملیاتی شوند.
اکبریان میگوید: کارهای مهندسی تا حد زیادی میتواند این خسارتها را به حداقل برساند و در این زمینه باید کارشناسان محیطزیست درک صحیحی از معدن به عنوان بخش بالادست صنایع داشته باشند که یکی از پایههای اصلی اقتصاد کشور است.
وی تصریح میکند: درحالحاضر در گندلهسازی مشکلی وجود ندارد اما موج نامناسبی برای ۳ سال آینده پیشبینی میشود زیرا واحدهای گندلهسازی دیگری در حال احداث هستند که اگر اینواحدها به یک باره به بهرهبرداری برسند در آن صورت با اشباع گندله را خواهیم داشت.
تعادل بین واحدهای گندلهسازی و کنسانترهسازیباید از روشهای نوینی برای کنسانترهسازی استفاده شود تا بدین وسیله میزان استفاده از آب کاهش یابد.
سیدحسین پرهیزگار، مدیرعامل سنگ آهن تدبیر پارس درباره شرایط کنونی کنسانتره سنگآهن میگوید: قیمت کنسانتره در بازارهایی داخلی و صادراتی بسیار پایین است بهویژه اینکه ایران درحالحاضر با مشکل کمآبی روبهرو بوده و این محصول نیازمند آب فراوان است.
پرهیزگار درباره استفاده از فناوریهای نوین برای کاهش مصرف آب در کنسانترهسازی بیان میکند: در دنیا فناوریهایی در این زمینه طراحی شده و در ایران هم برای کاهش مصرف آب در کنسانترهسازی روشهایی مورد استفاده قرار گرفته اما این روشها هنوز در مرحله آزمون و خطا قرار دارند و معلوم نیست چقدر میتواند تاثیرگذار باشند.
وی میافزاید: عمدهترین مشکلی که درحالحاضر واحدهای کنسانترهسازی با آن روبهرو است به بهرهبرداری نرسیدن واحدهای گندلهسازی است به همین دلیل درحالحاضر در کشور مازاد تولید کنسانتره وجود دارد.
وی عنوان میکند: در سالهای اخیر بهطور کلی بازار آهن سقوط کرده و از رشد چندانی برخوردار نشده است و با اینکه کنسانتره در بازارهایی جهانی مشتری دارد ولی برای تولیدکنندگان مقرون به صرفه نیست که محصولات خود را با این قیمت به فروش برسانند.
وی خاطرنشان میکند: اگر واحدهای گندلهسازی به بهرهبرداری برسند در بازار تعادل ایجاد میشود و واحدهای گندلهسازی با واحدهای کنسانترهسازی میتوانند با یکدیگر هماهنگ باشند تا دیگر مازاد تولید وجود نداشته باشد.
پرهیزگار درباره بحران سنگآهن اظهار میکند: از سال ۲۰۰۸م تاکنون سنگآهن با بحران روبهرو شده اما کاری که در سایر کشورهای انجام میشود این است که وقتی معادن با رکود روبهرو میشوند مورد حمایت دولت قرار میگیرند در ایران هم باید معادن سنگآهن بیش از گذشته حمایت شوند.
وی عنوان میکند: آهن یک ماده استراتژیک است و شرایطی که درحالحاضر با آن روبهرو هستیم گذرا بوده و بهتر است دولت دریافت مالیات و حقوق دولتی را در این شرایط منتفی کند و پس از اینکه شرایط بهتر شد و معادن به سودآوری رسیدند دوباره از آنها مالیات و حقوق دولتی دریافت شود.