اروپايي‌ها در صف بازگشت به معادن ايران
توفيقات دولتمردان و به ويژه مردان سياست خارجي كشورمان چشم انداز روشني را براي اقتصاد ايجاد كرده است. در اين ميان مي‌توان از بخش معدن و صنايع معدني به عنوان يكي از حوزه‌هاي پيشرو ياد كرد كه مورد توجه بسياري از شركت‌هاي پيمانكاري و سرمايه‌گذاري خارجي قرار گرفته است.
نكته قابل توجه اين است كه صاحبان صنايع و غول‌هاي اقتصادي مغرب زمين كه در واقع خود را از بازيگران پشت صحنه سياست خارجي كشورهايشان قلمداد مي‌كنند، نتوانسته بودند در ۵-۶ سال گذشته آن طور كه مايل هستند بر نظام‌هاي خود فشار آورند تا سهمي از بازار ايران داشته باشند به همين رو در طول سال‌هاي گذشته يا به استراتژي «اختفا» رو مي‌آوردند و در پوشش شركت‌هاي ايراني فعاليت مي‌كردند يا با حركت به سوي قطع ارتباط با طرف‌هاي ايراني، به طور كلي صحنه را خالي مي‌كردند.
در آن مدت و همزمان با افزايش فشارهاي سياسي رغبت شركت‌هاي صاحب نام براي حضور در طرح‌هاي معدني و صنايع معدني ايران روندي نزولي پيدا كرده بود، به طوري كه اين شركت‌ها حتي تمايل به حضور «پيمانكاري» نيز در طرح‌ها نداشتند؛ موضوع سرمايه‌گذاري نيز به طريق اولي به كلي دور از ذهن به نظر مي‌رسيد.
به طور مثال شركتي همچون اس.ام.اس دماگ آلمان كه از سرشناسان صنعت فولاد است در طول سال‌هاي اخير همواره درخواست طرف‌هاي ايراني را بي پاسخ مي‌گذاشت، اما در ماه‌هاي اخير اين روند معكوس شده، به طوري كه در روزهاي گذشته خبر رسيد اين بار درخواست از سوي طرف آلماني بوده تا سهمي از بازار رو به توسعه طرح‌هاي معدني و صنايع معدني ايران داشته باشد.
اين امر البته تنها مختص به آلماني‌ها نبوده و شركت‌هايي از استراليا، فنلاند، ايتاليا، سوئيس و ... نيز درخواست‌ها و برنامه‌هاي مشابهي در ايران دارند و در يك كلام؛ نتايج تغيير فضاي كنوني را مي‌توان در زنده شدن دوباره طرح‌هاي معدني و صنايع معدني از جمله روي مهدي‌آباد و الكترود گرافيتي در كنار پروژه‌هاي توليد فولاد، كنسانتره سنگ‌آهن، طلا، مس و ... در نقاط مختلف كشور مشاهده كرد. همكاری‌‌هايي كه به حضور «پيمانكاري» محدود نمي‌شود بلكه در برخي طرح‌ها مانند تجهيز معدن سرب و روي مهدي‌آباد سرمايه‌گذاري را نيز دربر دارد. يادآوري اين نكته خالي از لطف نيست كه برخي از اين پروژه‌ها از جمله معدن مهدي آباد و الكترود گرافيتي طي۵ تا ۱۰ سال گذشته به عارضه سكون دچار شده بودند.
اين در حالي است كه ۳ سال پيش، ايتاليايي‌ها براي امضاي قرارداد يكي از طرح‌هاي فولادي (در شرق كشور) با احتياط كامل وارد مذاكره و امضاي قرارداد مي‌شدند به طوري كه حتي اجازه تهيه عكس و خبر را به رسانه‌هاي داخلي نمي‌دادند تا نامي از آنها برده نشود. در اين ميان آلماني‌ها نيز به رغم آنكه در ۱۰۰ سال گذشته همواره سعي كرده بودند ارتباط اقتصادي خود با ايران را حفظ كنند پس از اجراي طرح بزرگ فولاد هرمزگان پذيراي هيچ پروژه اي در اين حوزه نبودند اما اكنون ورق برگشته و شركت‌هاي معتبر از بيم جاماندن از قطاري كه حركت را آغاز كرده، به تكاپو افتاده‌اند.
موضوعي كه رييس هيات عامل ايميدرو در نخستين گفت و گوي خبري با رسانه‌ها اعلام كرد بر همين نكته تاكيد داشت. مهدي كرباسيان گفته بود «به تمام شركت‌هايي كه تمايل به حضور در بازار ايران دارند اعلام مي‌كنيم، در اجراي طرح‌هاي معدني و صنايع معدني اولويت با كساني است كه زودتر اقدام كنند» به همين دليل است كه شركاي ديروز مي‌دانند اگر دير وارد عرصه شوند ميدان را پيشاپيش به حريفان واگذار كرده‌اند و اين فرصتي است كه بايد براي توسعه اقتصاد كشور از آن بهره برد و نيازمند همسويي قواي سه‌گانه است.
احمد بختيار- كارشناس معدن
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۳۴
کد مطلب: 1106
