به گزارش ماین نیوز، منصور شبانی، مجری طرح پتاس خور و بیابانک درباره حضور آلمانی‌ها در ایران و همکاری در احداث کارخانه پتاس خور و بیابانک اظهار کرد: اگر بخواهیم نگاه کلی به حضور آلمانی‌ها در ایران و همکاری آنها در احداث این پروژه بیاندازیم باید بگوییم، طراحی پایه کارخانه پتاس به‌وسیله آلمانی‌ها انجام شد. درواقع در سال ۲۰۰۳م کنسرسیومی متشکل از ۲ شرکت آلمانی به نام‌های «ارکاس پلن» و «کایوتک» برای طراحی پایه کارخانه پتاس و هیدروکسید منیزیم با نظارت شرکت تهیه و تولید مواد معدنی، وارد ایران شدند.
پس از آن برای انجام مراحل ساخت مناقصه‌ای برگزار شد تا پیمانکار داخلی به شکل «ای‌پی‌سی» با مشارکت شرکت خارجی دیگری به نام «اتوکمپو» کار احداث پروژه را انجام دهد.
وی ادامه داد: البته چندی بعد «اتوکمپو» از ادامه همکاری صرف نظر کرد و پس از آن ادامه کار به‌وسیله پیمانکار داخلی و شرکت «ارکاس پلن» انجام شد. با توجه به اینکه ایران از ظرفیت‌های فراوانی در بخش معدن برخوردار است همکاری با کشورهای مطرح و با تجربه در بخش‌های مختلف معدن می‌تواند سرعت توسعه این بخش را در ایران افزایش دهد.
با این حال جای این سوال مطرح است که آیا آلمان در زمینه پتاس از تجربه کافی برخوردار است یا خیر؟ که باید گفت در صورتی که برای توسعه بخش معدن از کشورهای کم‌تجربه استفاده شود می‌تواند به قسمت‌های مختلفی آسیب وارد کند.
شبانی درباره تجربه آلمانی‌ها در حوزه پتاس تصریح کرد: خوشبختانه آلمان‌ها در زمینه تولید پتاس دارای دانش فنی بوده و در بسیاری از کشورها در این زمینه مشاوره داده‌اند. به عنوان مثال شرکت «ارکاس پلن» با کشورهایی همچون روسیه، بلاروس و اوکراین همکاری داشته است. این شرکت در زمینه پتاس‌های شورابه‌ای با یک شرکت اردنی نیز همکاری‌هایی داشته و همچنین به تازگی در بولیوی نیز کارخانه پتاس احداث کرده است.
به‌طور کلی با توجه به سوابق شرکت‌های آلمانی در زمینه پتاس و همچنین دارا بودن دانش فنی، می‌توان این شرکت آلمانی را جزو شرکت‌های فعال در زمینه پتاس و فرآوری نمک در دنیا دانست. در واقع در این زمینه آلمان یکی از کشورهای مطرح است به همین دلیل همکاری ایران با این کشور در موفقیت این پروژه بسیار تاثیرگذار است.
بهترین گزینه برای همکاریوی در پاسخ به این سوال که به غیراز آلمانی‌ها گزینه دیگری برای همکاری وجود داشت یا خیر، افزود: در زمینه پتاس بهترین گزینه آلمان‌ها بودند به ویژه وقتی طراحی پایه کارخانه را خودشان انجام داده‌اند. البته در این زمینه با چینی‌ها نیز مذاکراتی داشتیم که در صورت به توافق نرسیدن با آلمانی‌ها کار را با آنها انجام دهیم که خوشبختانه با آلمان‌ها به توافق رسیدیم. البته در این میان بلاروس نیز یکی از تولیدکننده‌های عمده پتاس در دنیاست اما با توجه به فعالیت آنها در پتاس‌های سنگی، خواهان تغییر خط فرآوری بودند به همین دلیل گزینه همکاری با آنها حذف شد.
شبانی درباره تاثیر تحریم‌ها در روند همکاری‌های بین‌المللی اظهار کرد: بدون شک تحریم‌ها در این زمینه تاثیرگذار بود به‌طوری که در مقطعی روابط ما با شرکت مشاور مهندسان تجهیزات قطع شد.
اما همکاری با شرکت‌های خارجی در اجرای پروژه‌های معدنی می‌تواند در ورود ایران به بازارهای جهانی موثر باشد. مجری طرح پتاس خور و بیابانک درباره این موضوع تصریح کرد: به‌طور قطع همکاری با شرکت‌های بین‌المللی در زمینه ورود به بازارهای جهانی تاثیرگذار است. از سوی دیگر در کنار ورود فناوری از کشورهای دیگر ما می‌توانیم در زمینه‌های دیگر نیز حرفی برای گفتن داشته باشیم.
برنامه‌ای برای صادرات نداریمعلی علوی نایینی، سرپرست واحد «پتاس» خور و بیابانک نیز درباره روند احداث این کارخانه اظهار کرد: به دلیل مشکلات ایجاد شده بر اثر تحریم‌ها این واحد تا سال گذشته به مرحله تولید نرسیده بود اما سرانجام شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران توانست پس از ۸ سال مشکل این کارخانه را حل کند.
وی ادامه داد: ما در مرحله پیش راه‌اندازی، ۳۰۰ تن محصول آماده فروش با عیار ۹۷درصد تولید کردیم که دستیابی به چنین موفقیتی در مرحله پیش راه‌اندازی غیرقابل پیش‌بینی بود.
علوی درباره همکاری با آلمانی‌ها تصریح کرد: در اجرای پروژه پتاس برای همکاری گزینه‌های مختلفی وجود داشت اما بهترین گزینه آلمانی‌ها بودند. البته ما نیز یک گروه از نیروهای ایرانی را به مدت ۲ هفته برای آموزش و آشنایی با کارخانه‌های پتاس به آلمان فرستادیم.
به گفته علوی، اواخر اردیبهشت ماه امسال بار دیگر تیم آلمانی به منظور کنترل دوباره کارخانه به ایران آمدند؛ این بازدید به‌وسیله ۳ گروه بازرسی و تعمیرات، متخصصان راه‌اندازی و ترکیبی از دو گروه نامبرده در طول ۲ ماه آینده استمرار خواهد داشت تا در فرآیند تولید، نظارت، بررسی و ارزیابی‌های تخصصی را داشته باشد. همچنین افتتاح رسمی کارخانه تولید پتاس خور و بیابانک حداکثر تا ۲ ماه دیگر انجام می‌شود.
وی درباره بازار فروش و برنامه‌ریزی برای صادرات این ماده اظهار کرد: درحال‌حاضر کشور نیازی ۴۰۰ تا ۵۰۰هزار تنی به پتاس دارد در نتیجه نمی‌توان با توجه به این نیاز به فکر صادرات بود.
علوی تاکید کرد: برای قیمت‌گذاری این ماده باید مزایده برگزار شود اما درحال‌حاضر یک میلیون و ۸۰۰ تا ۲ میلیون تومان قیمت هر تن پتاس محاسبه می‌شود. اما نکته مهم این است که قیمت پتاس تابع مواد معدنی نبوده و بیشتر رشد فعالیت‌های کشاورزی روی آن تاثیرگذار است.
ساير حوزه ها
