ایران از لحاظ داشتن مواد معدنی و هیدروکربوری، کشوری بسیار غنی است که در صورت فرآوری می تواند اشتغال بالایی ایجاد کند. از اینرو برای ایجاد اشتغال باید جلوی خام فروشی را گرفت. در صورتی که جلوی واردات کالاهای مصرفی گرفته شود، می توان اشتغال را در بخش های تعاونی، خصوصی و دولتی توسعه داد، در حال حاضر بخش زیادی از نیازهای مردم از طریق واردات تامین می شود و این به معنای از دست رفتن فرصت های شغلی زیاد در کشور است.
گرچه منابع طبیعی و اولیه فراوانی در ایران داریم اما علت اینکه نمی‌توانیم فرصت های شغلی بیشتر ایجاد کنیم به دلیل تفکر نادرستی است که همواره خود را خام فروش می دانیم و حاضر نیستیم در این رویه نادرست تغییری ایجاد کنیم. در نهایت به رغم برخورداری از منابع و ذخایر طبیعی با خیل عظیمی از جوانان بیکار مواجهیم. هرچند موضوع اشتغال جوانان نیز جدا از اشتغال کلی کشور نیست، متاسفانه در کشور اشتغالزایی نمی شود و جوانان نیز نظیر دیگر اقشار جامعه در معرض تهدید بیکاری قرار دارند.
یکی از پرپتانسیل‌ترین مناطق برای ایجاد اشتغال، مناطق روستایی است. در این مناطق ضمن حمایت از کشاورزان، می‌توان زمینه توسعه صنایع دستی و تبدیلی را فراهم کرد و این صنایع را رونق داد و فرصت های شغلی بیشماری را بوجود آورد.
هم اکنون میزان اشتغال در روستاها 54 درصد و این میزان در شهرها 30 درصد است بنابرین می توان نتیجه گرفت فرصت‌های شغلی در روستاها بیشتر از مناطق شهری است. علت بالاتر بودن میزان اشتغال در مناطق روستایی غنی تر بودن فرهنگ کار است. جمعیت شهری بیشتر تمایل به مصرف گرایی دارد و مسئولان نیز باید در ایجاد چنین فرهنگی پاسخگو باشند.
یک حساب سرانگشتی نشان می‌دهد حتی اگر روزانه یک میلیون بشکه نفت صادر کنیم سالانه 340 میلیون بشکه نفت صادر خواهیم کرد که با صدور میعانات گازی، مواد معدنی، پتروشیمی و دیگر اقلام حدود 60 میلیارد دلار درآمد ایجاد خواهیم کرد، آیا با این درآمد نمی توان برای قشر گسترده بیکار از جمله جوانان اشتغال ایجاد کرد؟
در صورتی که نقدینگی موجود در جامعه به سمت تولید هدایت شود، ایجاد اشتغال هم در کشور رونق خواهد گرفت. معضل کنونی بخش تولید این است که سود ناشی از آن به خود بخش وارد نمی شود. بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل احساس ناامنی، پول خود را دوباره وارد این بخش نمی‌کنند و این حاکی از آن است که منافع ملی در اقتصاد خدشه دار شده است که باید مورد ترمیم و بازنگری قرار گیرد.
باید تمامی بخش‌های تولید را به سمت فرآوری مواد معدنی هدایت کنیم. صدور نفت خام و مواد معدنی در کشور اشتغال ایجاد نمی کند. کشورهای صنعتی موضوع اشتغال خود را مدیریت می کنند، ضمن آنکه کشورهای توسعه یافته با افزایش مالیات از گسترش فعالیت های دلالی و غیر مولد در کشور خود جلوگیری می‌کنند. در کشورهای یادشده به تولیدکننده یارانه پرداخت می کنند. وقتی پرداخت یارانه را از تولید حذف کنیم باید انتظار افزایش بیکاری را داشته باشیم زیرا دیگر تولید باصرفه نیست.
*ابراهیم رزاقی، کارشناس اقتصادی
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۸:۰۰
کد مطلب: 9598
