به گزارش ماین نیوز، استفاده از یک ابزار کنترلی همزمان توسط چند کشور نشان می‌دهد مقابله با واردات فولاد از چین برای بسیاری از کشورها امری بسیار جدی است؛ تا جایی که این روزها ایران هم به دنبال انتقاد کارشناسان حوزه فولاد در خصوص افزایش حجم واردات فولاد این موضوع را تهدیدی برای تولید داخلی خود می‌داند. در این مورد انجمن تولیدکنندگان فولاد خواستار اعمال محدودیت واردات تولیدات فولادی به کشور شده است.
اگرچه برخی معتقدند صنعت فولاد به خودکفایی رسیده است اما آمارها نشان می دهد ایران هنوز از چین، اوکراین و روسیه فولاد وارد می‌کند. این در حالی است که واردات کنونی فولاد که بیشتر از این کشورها صورت می‌گیرد، در آینده‌ای نزدیک تولید داخلی را تهدید خواهد کرد تا حدی که نیازی به ورود تولیدات نهایی این فلز راهبردی نخواهد بود.
تعرفه‌گذاری ابزاری است که مقدار حجم واردات و بازار داخلی را در یک کشورتنظیم می‌کند، از این رو کارشناسان معتقدند افزایش تعرفه واردات فولاد می‌تواند برای جلوگیری از تشدید حجم واردات به کشور موثر واقع شود. همانطور که اخیرا آمریکا برای واردات این فلز کاربردی تعرفه 40 درصدی گذاشته است.
این در حالی است که امواج تعرفه‌گذاری در مقابل واردات فولاد چینی نه تنها دامن آمریکا را گرفته بلکه کشورهایی مانند ترکیه، مصر و ویتنام هم برای جلوگیری از این امر تعرفه‌هایی به ترتیب 30، 7.3 و 37 درصدی وضع کرده‌اند. اخیرا نیزز شرکت‌های حاشیه خلیج فارس به طور همزمان در خواست خود را برای اعمال تعرفه 30 درصدی واردات فولاد اعلام کرده‌اند.
دلیل اینکه چرا چین ایران را به عنوان بازار صادراتی خود مورد هدف قرار داده این است که از نگاه برخی هزینه‌های تولید فولاد در ایران بسیار گران تمام می‌شود و قیمت نهایی فولاد برای تولیدکنندگان مقرون به صرفه نیست؛ چرا که فولاد تولید داخلی از محصولات وارداتی گرانتر است. این در حالی است که تولیدکنندگان از این موضوع بارها انتقاد کرده اند و افزایش هزینه تولید را امری مانع ارتقای صنعت دانسته‌اند.
اگرچه ممکن است به نظر برسد رمز موفقیت چین برای صادرات فولاد به کشورهای دیگر این باشد که قیمت سنگ آهن و هزینه‌های تولید در این کشور بسیار پایین تمام می‌شود، اما در شرایطی که حجم صادرات محصولات فولادی از این کشور افزایش یابد، طبیعتا برای کشور مورد هدف موقعیت مطلوبی محسوب نمی‌شود و بسياری از كشورها در چنین موقعیتی دست به طراحی تعرفه‌های جديدی می‌زنند که از سرازير شدن توليدات مازاد یک کشوری جلوگیری کنند.
از این رو، با توجه به اینکه که ایران 25 درصد فولاد خاورمیانه را به مصرف می‌رساند و تاکنون اکثر طرح‌های عمرانی تحرکی نداشته‌اند، نبود تعادل فولاد در مصرف و تولید برای فولادسازان به خودی خود یک تهدید محسوب می‌شود.
اگرچه آمارها نشان می‌دهد مجموع تولیدات فولادی تولیدکنندگان بخش خصوصی در هفت ماهه امسال به سه میلیون و 63 هزار و 700 تن می‌رسد، اما کارشناسان معتقدند تولید داخلی فولاد از شرایط اقتصادی این روزها تاثیر گرفته و حمایت به جای دولت از بخش خصوصی می‌تواند این تولیدکنندگان را به سمت افزایش حجم تولید سوق دهد.
رضا شهرستانی، عضو انجمن فولاد معتقد است: در شرایط فعلی که چین قصد صادرات مازاد تولید خود را دارد بسیاری از کشورها با اعمال محدودیت تعرفه‌گذاری در راستای محافظت تولید داخلی خود به مبارزه با واردات چین پرداختند. بنابراین ایران هم می‌تواند از این کشورها الگوبرداری کند تا تبعات واردات فولاد از چین سایه خود را بر تولید داخلی پهن نکند.
به گفته این کارشناس حوزه فولاد اگر در شرایط کنونی برای واردات فولاد محدودیت تعرفه‌گذاری اعمال نشود، همواره برای تامین نیازمان به این فلز پرکاربرد به کشورهای خارجی وابسته خواهیم شد.
عضو انجمن فولاد با بیان اینکه تعرفه‌گذاری به محصولات فولادی بستگی دارد، مطرح کرد: ورق‌های روغنی به دلیل اینکه در داخل تولید نمی‌شود می‌تواند واردات این محصول آزاد شود. گندله و قراضه هم همین طور. چون تولید داخلی پاسخگوی نیاز داخل نیست، واردات منطقی آنها می‌تواند مشمول تعرفه‌گذاری نشود اما برای محصولات فولادی که مصرف‌مان زیاد است مانند میلگرد، دیلت و تیرآهن مسلما تعرفه‌گذاری می‌تواند برای کاهش واردات موقر واقع شود.
این کارشناس فولادی معتقد است: ارتقای صنعت فولاد کاهش هزینه تولید را خواستار است همچنین باید از بهترین تکنولوژی‌ها و امکانات در تولید استفاده شود تا با تولید محصولات با کیفیت صادرات این محصول از واردات پیشی بگیرد.
فولاد
